Yemedi öldü demesinler, yedi de öldü desinler.
Genel olarak hayata karşı bakış açıları yukarıdaki cümleden ileri gelen insanlarla dolu olan bir yerde doğdum, o kültürde büyüdüm. O kadar yemeğin üstüne, gecenin on ikisinde şırdan yemeye giderken de bu cümleyi düşündüm. Hem de önümüzdeki üç gün, her öğünde kebap yiyeceğimizi hesaplamadan. Şırdanın üstüne bir tane kırk kat yemeyi planlarken kendime geldim, kendimden utandım, kendime ve sağlığıma göstermeye çalıştığım saygıyı da düşünerek vazgeçtim. İhtiyacımdan fazlasını tüketmemeyi giderek hayatıma daha fazla sokarken, kendime ters düştüm. Sorunun şehirde değil, kendimde olduğunu bir kez daha gördüm.
Her ne kadar yakınıyor olsam da, bu şehri seviyorum ve en sevdiğim din adana kebap hala, en sevdiğim yemek de öyle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder