tanıdığım tüm erkekler orospuyudu, çünkü kadın olsalar kesin orospu olurlardı. oysa orospuluk kadına özgü değil kişiye özgüdür.
çünkü hepsi kadınlarla yatağa girmeyi büyük bir zafer gibi anlattılar.
çünkü hepsi bir zamanlar bir kadın tarafından yara alıp, o izi silmeye çalışıyorlardı.
çünkü onlar için bir kere aşık olunurdu. benleyken ya hiç aşık olmamışlardı ya da bir kere aşık olmuş bir daha olmayacaklarına inanmışlardı.
çünkü onların belirli bir aşk tanımı vardı, beyinlerini aşkı tdk gibi tanımlamak için kullanmışlardı.
çünkü hiçbiri ne hissettiğini bana anlatmadı. hepsi yalan söylemek yerine hiç konuşmamayı tercih etti.
çünkü hiçbiri ne hissettiğimi anlattırmadı. hislerimin büyüklüğü onları korkutuyordu. kafalarındaki 'kendileri'nin, kafamdaki 'kendileri'yle uyuşmamasından korkuyorlardı.
çünkü hiçbiri bana "niçin" demedi.
çünkü hiçbiri olması gereken zamanda olması gereken yerde değildi. olması gereken hiçbir şeyi bilmiyorlardı. bencillerdi ne hissettiğimi önemsemediler, önemli olan onların istediğiydi.
çünkü hepsi korkaktı. hepsi her şeyi planlayıp ancak yapabilen korkaklardı. mantıklarıyla duyguları arasına duvarlar çeken, her zaman ileriyi düşünmenin mantıklı olduğunu sanan, duygularından korkan korkaklardı.
çünkü güven onlar için kadınlarının daha önceki yaşanmışlıklarıyla ters orantılıydı, kendi yaşantılarının bok gibi çokluğuna rağmen. güven bu değildi, bilmiyorlardı ve güven vermek konusunda hiçbir yetenekleri yoktu. hiçbir şeyi aslında bilmiyorlardı orospuluğu, duyguyu, yarayı, aşık olmayı, hissiyatı, soru sorabilmeyi, olması gerekenleri... mesela şiiri de bilmiyorlardı. kafiyeli şeylerden hoşlanan hiçkimseyi tam anlamıyla sevemeyeceğimi de bilmiyorlardı.
hala bilmiyorlar, hala anlatmamakta direndikleri hisleri en önemli şey kendileri için. çok şey bildiklerini sanıp hiçbir şey yapamıyorlar.
hepsi aynı aslında. birey olabilmeyi başarmış karınca gibiler. ne kadar başarsalar da sonuçta hepsi birer karınca.
hepsini hem seviyorum hem sevmiyorum. bende bu kadar karmaşık hisleri yaratamayacak kadar basit canlılar olsalar da boşluğuma gelip karmaşıklaşıyorum. karmaşık ruh hallerini seviyorum. kafamın karışık olmasını seviyorum. ama erkeklerin bunu asla anlamamalarını, anlamak için bir şey yapmamalarını ve hala kendilerine aşık olmamı beklemelerini sevmiyorum.
bana şiirden hiç bahsetmemelerini de sevmiyorum.
Sen el kadar bir kadınsındır
Sabahlara kadar beyaz ve kirpikli.
Bazı ağaçlara kapı komşu,
Bazı çiçeklerin andırdığı.
İş bu kadarla bitse iyi;
Bir insan edinmişsindir kendine,
Bir şarkı edinmişsindir, bir umut
Güzelsindir de oldukça, çocuksundur da
Saçlarınla beraber penceredeyken
Besbelli arandığından haberli
Gemiler eskirken, deniz eskirken limanda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder